Ik kon me nog herinneren van vorig jaar dat ik daar niet tegen kon en dat ik wit weg trok en net niet van m'n houtje ging. Maar nu dacht ik, vorige week in het ziekenhuis deden ze het ook en toen ging het ook goed dus waarom nu niet.
Er zit een doorzichtige pleister op, dus in principe zie ik alles al. Ze hadden alleen de officiële pleisters niet op de afdeling, dus werd er wat in elkaar geknutseld zodat mijn picclijn op zijn plaats bleef zitten. Er was nog wel wat bloed uitgekomen en dat was een korstje geworden wat vast zat aan het watje en mijn huid. Dus toen wij net de pleister gingen vervangen( deze zat vast aan het watje en mijn huid) trok mijn moeder heel voorzichtig dat kostje los, anders ging het niet. En ik kijk en mijn moeder ziet mij wit weg trekken en hupsakee daar ging ik..
Nu ben ik weer bekomen en is er niks meer aan de hand. Maar O wat voelde ik me beroerd en dat alleen maar omdat de doorzichtige pleister met een klein korstje er af ging..
Nu ziet het er weer "fris"uit -voor zover je het fris kan noemen-.
Jaja ik ben een echte held op sokken haha!
Nog even een foto van mijn schone picclijn.. ;) Heeft mijn moeder weer mooi gedaan! :)
Fijn he moeders die dat kunnen.... ik zou het bij mezelf ook slecht kunnen zien. Brrr
BeantwoordenVerwijderen