En toen waren we ineens dik 2 maanden verder.. De vorige keer vertelde ik dat ik net was begonnen met Cipro.. Die deed zijn werk, mijn rare akelige hoestje verdween en ik ging weer door met waar ik gebleven was.. Werken, klussen en hier en daar een feestje meepakken..
Begin oktober de Singelloop in Breda gelopen.. 5 km dit keer, vorige jaar de 10, maar door mijn drukke leventje op dit moment schoot het trainen erbij in.. Dus dan maar de 5.. 33.50 minuten zonder te trainen! Ik zeg.. Knap van mezelf!
Ook was ik nog jarig op 9 oktober! We hebben een leuke klus dag gehad en 's avonds zijn Marco en ik uiteten geweest!
Eind oktober gingen de ouders van Marco op vakantie naar Brazilië.. De oom van Marco ging daar trouwen en heel de familie ging erna toe.. Wij zouden in eerste instantie ook meegaan, maar omdat wij een huis hadden gekocht hadden we besloten dat we de centjes beter aan ons konden besteden en zijn we uiteindelijk niet meegegaan.
Ik trok 1.5 week bij Marco in.. Ze hebben kippen, konijn, kat en een hondje.. Marco gaf de kippen eten en ik deed de rest.. Allemaal heel leuk! Maar wel vermoeiend, ook omdat je het niet gewent bent.. 's ochtends om 6.15 ging de wekker en liep ik om 7.00 u de hond uit te laten.. Vervolgens een werkdag van 8.00-18.00, om 18.30 u weer bij Marco thuis. Gelukkig is Marco rond 17.30 u thuis en zorgde hij voor het eten.. Maar 's avonds ben je dan wel gesloopt.. Maar het was allemaal heel leuk dat we het jammer vonden dat iedereen zo snel al weer terug was..
Afgelopen maandag moest ik weer op controle, longfunctie en longarts stonden op de planning.. 1.5 week daarvoor had ik nog een kleine longbloeding gehad.. Deze stopte vanzelf en het was maar een theelepeltje bloed wat eruit kwam.. Ik had niet naar het ziekenhuis gebeld omdat ik dan weet dat ik kan komen en daar had ik geen zin in op vrijdagavond..
Toen de uitslag van de longfunctie bekent was, moest ik wel even slikken.. 55% en 1.79 in liters... 8% minder dan wat ik normaal blaas.. Nog nooit zo laag geblazen.. Het huilen stond me nader dan het lachen..
Met lood in mijn schoenen richting de longarts.. Ik had al een heel plan in mijn hoofd zitten hoe ik het zou aanpakken, maar eenmaal bij de longarts binnen was ik stil... Heel stil.. Nou dat is echt niks voor mij...
Ik had me al voorbereid op een opname.. Toen dat woord viel, schoot ik vol... Het idee dat ik Marco moet missen, zo ver van thuis ben.. De verbouwing aan ons huis zo goed als stil komt te liggen... Ik wilde dat niet.. Gelukkig is mijn longarts best een lieve arts en dacht hij met me mee.. Ik zou Cipro krijgen voor 3 weken.. Moet rustig aandoen.. En 14 december terug.. Als mijn longfunctie dan niet verbeterd is krijg ik een opname.. Ze gaan proberen te regelen dat ik in Breda mag! Dat is maar 20 min rijden voor mijn ouders en Marco zou het zelfs op de fiets kunnen! Daar ben ik al gerust gesteld in..En met Kerst en oud en nieuw ben ik dan thuis! Want ook dat heb ik even ge-eist haha!
Maar nu eerst maar eens hopen dat de AB z'n werk gaat doen en heel die opname niet nodig is. De reden dat ik niet gelijk opgenomen werd is omdat ik eigenlijk geen klachten heb.. Ik hoest wel, maar niet overdreven.. Ben af en toe maar kortademig en dat is dan als ik de trap op ga of tegen de wind in moet fietsen.. Ik heb geen koorts.. De vermoeidheid steek ik even op het drukke leventje wat ik nu heb..
Het is nu even afwachten...
Wat een lange blog is het geworden.. Maar ik heb jullie weer even goed bijgepraat.
Liefs xx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten