Pff wat een dag

Waar moet ik beginnen?
Ik zal maar bij het begin beginnen, dat lijkt me het handigst.

Vanmorgen had ik intake gesprek voor mijn nieuwe opleiding. Ik heb een hekel aan bussen omdat ze of niet op komen dagen of telaat zijn of het is flink warm/benauwd in de bus.. En zo kan ik nog wel even doorgaan waarom ik niet graag met de bus ga.
Maar vanochtend dacht ik, laat ik toch maar de bus pakken.
Optijd naar het de halte gelopen en waar ik bang voor was gebeurde, de hele bus kwam niet opdagen! Er stonden zeker 15 of 20 mensen te wachten..
Ik begon flink chagerijnig te worden. Toen heb ik maar naar huis gebeld en heeft mama mij maar weg gebracht..
Gelukkig was ik nog optijd voor het gesprek.

Het gesprek verliep goed.
Alleen was er wel een klein probleempje.. Ik heb tijdens mijn MBO opleiding geen stage gelopen met kinderen die een beperking hebben. Dus zou ik tijdens het eerste jaar HBO een middag per week stage moeten lopen bij kinderen die een beperking hebben.
Nou lijkt dit geen probleem, voor een paar weken, maar we hebben het hier over een jaar.. En dan denk ik aan mijn gezondheid en misschien vind mijn lichaam het wel lekker om die middag gewoon vrij te zijn..
Het wordt al druk genoeg.. Ik heb in die 4 jaar MBO geen boek open gehad en kwam alles "aanwaaien". Dat dit nu anders wordt werd mij wel duidelijk tijdens het gesprek. Paar boeken van 300 blz die je dan in 7 weken moet kennen.. Dat wordt dus plannen, plannen en nog eens plannen..
Dus vandaar dat ik toch maar voor 4 jaar heb gekozen. Anders wordt het wel heel druk en zodra ik het te druk krijg dan gaat dat ten koste van mijn gezondheid. Daar ben ik ondertussen achter gekomen. Dus ik denk zelf dat ik een hele goed keuze heb gemaakt.
Aan de ene kant vind ik het balen dat ik nog 4 jaar naar school moet, maar aan de andere kant, gezondheid gaat altijd voor!

Toen ik thuis kwam, was ik best moe, heel dat gedoe met die bus, dat gesprek..
Even snel wat gegeten en ik mocht naar Rotterdam.
De dietiste..

Ik vond het vreselijk....
Ik zag er niet tegenop vandaag, maar toen ik er was brak er iets in mij..
Ik kwam het kamertje binnen. Overal zag ik drinkvoeding staan, zakken met sondevoeding, verschillende soorten boter..
En ik kon alleen maar denken; waarom heb ik ook alweer "ja" gezegt..
Ik moest op de weegschaal. Mijn gewicht viel mee.. Maar ik had me erop voorbereid. Wat zwaardere armbanden aangedaan.. Ik weet het, ik hou mezelf voor de gek...
Toen moest ik opnoemen wat ik op een dag at..
En toen kwam het..
Dit is toch eigenlijk echt te weinig.. Waar zijn jou tussendoortjes? Als je het zus en zo doet, dat lijkt mij toch veel beter en ze ratelde maar door..
En toen hield ik het niet meer..

Tussen het huilen en het snikken door gezegt dat ik zo mn best doe maar dat het gewoon niet lukt. Dat ik geen honger had en ik gerust een hele avond naar een zak chips kan staren zonder hem open te maken. En als ie dan opengaat door mijn broertje of iemand anders dan hoef ik gewoon niet..
En dat als ik elke keer op controle moet en de cf-verpleegkundige gelijk over het eten begint en dat ik aan moet komen.. Het zit me tot hier..
En vandaag was de druppel..
Ze vroeg aan mij; wat wil jij het liefst?
Dus zei ik; Aankomen.. Ik wil niet meer in de spiegel kijken en dat mijn sleutelbeenderen eruit steken of mijn heupen en dat je mijn ribben bijna kan tellen. Ik wil dat gewoon niet meer.. Ik heb dat ook nooit gehad, vind het gewoon vreselijk om te zien.
We hebben nu afgesproken om het hier even bij te laten. Ze vond het erg vervelend dat ik er zo emotioneel van werd.
Ze gaat over een maandje mailen om te vragen hoe het gaat. We gaan eerst proberem om mijn gewicht stabiel te krijgen, want dat schommelt nogal vaak.

Dit was het weer voor vandaag!'
Liefs xx