Alleen @ kamer 212

Vanmorgen toen ik wakker werd dacht ik; wat een rust, ik hoorde niks.. Echt helemaal niks..
Dus ook niet het geluid van de kapbeademing van mn buurman..

Ik dacht hè hoe kan dat nou.. Toch maar even omgedraait en tot mijn grote verbazing is zijn bed weg, nachtkastje. Gewoon alles..Toch maar het gordijn helemaal open getrokken, maar niks, helemaal niks..
De kaarten hingen nog wel op zijn prikbord.

Ik heb echt 5 min in bed gezeten met de gedachten wat er gebeurd zou kunnen zijn. Misschien heel ziek geworden en naar de IC gebracht, maar ik wist dat hij dat niet wilde. Of misschien naar een 1pers. kamer gebracht omdat het niet goed ging..

Toen ze het eten kwamen brengen heb ik toch maar gevraagt waar mijn buurman was gebleven.
En tot mijn grote schrik zegt ze; Hij is vanacht overleden, jij zult wel slecht geslapen hebben..

Uuh ik heb NIKS maar dan ook niks gehoord of gemerkt. Het duurde allemaal even voor het tot me door was gedrongen dat hij echt overleden was. Toen kwam zijn vrouw even na mij. En vertelde heel het verhaal. Gelukkig was zij erbij samen met haar dochter toen hij overleed..

Normaal word ik van elk klein geluidje wakker en dan gebeurd er zoiets en heb ik totaal niks gemerkt. Ergens maar goed ook, want zo leuk is dat natuurlijk niet. De vorige keer dat ik hier lag, overleed mijn buurman ook al.. Toch doet dat raar.
Gistere avond nog gewoon welterusten gezegt en ik had zijn afstandsbediening nog opgeraapt.

Dus nu lig ik al heel de dag alleen.. Opzich wel lekker.. Hoef met niks of niemand rekening te houden. Maar stil is het wel..

Mama is vanmiddag geweest en hebben we ruim een half uur in de zon gezeten! Ik had het gewoon warm. Echt lekker om even een frisse neus te halen.
Verder ben ik helemaal naar de hal gelopen en ook weer terug. Ik begin van de AB nu wel iets te merken. Bij inspanning blijft de hoofdpijn weg. Het hoesten gaat iets makkelijker.
Morgen hoop ik eindelijk eens een dokter te zien, wij missen elkaar telkens..

Morgen weer een blogje.
Liefs xx