Gistere avond besloot in bed nog wat tv te kijken en dan te gaan slapen. Ik lag in bed toen ik ineens wat voelde borrelen in mijn keel. Ik dacht hè wat is dat nou? Ik dacht eerst dat er een hoest wat zat te vervelen en wilde het weghoesten, maar ik hoefde helemaal niet te hoesten. Toen dacht ik ja het zal allemaal wel. Maar ineens had ik een bloedsmaak in mijn mond..Dus ik ging wat water drinken en dacht er verders niet teveel van. Toen ik terug in bed lag, kwam het weer, toen heb ik het maar uitgetuft in de wasbak en toen ik het bloed zag schrok ik toch wel heel erg. Ik had dit nog nooit gehad en wist er eerlijk gezegt geen raad mee.. In paniek heb ik papa geroepen, die schrok ook.. Toen hebben we toch maar even naar de SEH gebeld en uitgelegd wat er was gebeurd.
Die vonden het toch wel nodig dat ik langs kwam.
Om kwart over 12 kwamen mama en ik aan op de SEH. De controles gedaan en die waren allemaal goed.. Toen begon het lange wachten op de arts.. Hehe na 1,5 uur kwam ze dan eindelijk met de mededeling om toch maar even een infuusje te zetten.. Waaatttt? Weer? Nee help.. Pfff.. Zo goed als het ging hield ik me rustig, de eerste keer mis, de tweede keer mis.. Nou toen zakte de moed in mijn schoenen..Uiteidenlijk bij poging 3 ging het goed en jawel hij zit nog..
Om half 4 lag ik eindelijk in bed en kon mama naar huis.
Op dit moment vraag ik me af wat ik hier doe? Geen longbloeding meer gehad, voel me goed, dus ik zeg; NAAR HUIS.. Maja zo gemakkelijk gaat dat niet. Ze willen me 24uur observeren en krijg voor de zekerheid weer AB..
Het is nu even allemaal afwachten..Ze hadden het nog over een embolisatie, maar zolang ik geen bloeding meer krijg, gebeurd het denk ik niet..
Maar ik baal er ontzettend van! Hopelijk komen ze snel met goed nieuws
Liefs xx
Over mij
- Sanne
- Ik ben Sanne, 27 jaar en ik heb CF. Ook heb ik een broertje met CF. Ik ben onder behandeling in het Erasmus MC in Rotterdam. Ik werk 24 uur per week bij Albert Heijn als caissière. In mijn vrije tijd vind ik het leuk om te shoppen en op stap te gaan met vriendinnen/vrienden. Ik heb een relatie met Marco sinds 04-09-2011
Heey meis,
BeantwoordenVerwijderenJeetje wat vervelend! Denk je dat alles weer goed gaat en dan krijg je dit weer!
Misschien toch een beetje druk geweest maar kan altijd gebeuren.
Ik heb het regelmatig en ga er niet eens meer voor langs het ziekenhuis maar het is toch iedere keer weer even schrikken. Dan weet je dat er toch ergens een ontsteking zit..
Sterkte meis en hopen dat je gewoon weer naar huis kan!
Liefs X
He bah wat vervelend zeg!! We hebben dat gelukkig nog niet met Ruben mee gemaakt, maar ik kan me voorstellen dat je enorm schrikt!
BeantwoordenVerwijderenSerkte hoor en hopelijk mag je gauw naar huis zonder infuus!
groetjes,
Esther
(mama van Ruben met CF, ik lees geregeld je blog)
Oh wat schrikken zeg. De eerste keer dat ik een longbloeding had was ik compleet in paniek (ook meteen opname in streekziekenhuis), ik wist niet eens dat dat "normaal" was bij CF. Nou ja normaal, het is niet goed maar kan gebeuren. Ik heb het nu nog af en toe maar ga er ook niet meer voor naar het ZH. Ik schrik er nog wel altijd van hoor want het is geen goed teken natuurlijk. Het kan zijn dat het te druk geweest is (winkelen) dat is bij mij vaak zo, maar soms is het ook zomaar terwijl ik rustig heb gedaan. Ik hoop dat je snel weer naar huis mag!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Sandy
Pff wat schrikken, zulke dingen komen ook altijd 's avonds/'s nachts. Het laatste jaar ook telkens in die uren op de SEH gezeten. Gek word je ervan. Sterkte de komende tijd en gewoon denken dat het de goede kant op ging, nu nog steeds dus.
BeantwoordenVerwijderengr Jroen.
Ha Sanne,
BeantwoordenVerwijderenWat balen! Daar had je niet op gerekend! Hopelijk krijg je geen nieuwe bloeding meer en mag je gauw weer naar huis! Sterkte hoor!
Groetjes
Jorine
Hey Sanne,
BeantwoordenVerwijderenwat een gigantische tegenvaller! Ik hoop dat je snel weer naar huis mag, is natuurlijk wel erg schrikken. Veel sterkte en liefs,
Claudia
Pff dat is inderdaad schrikken! Ik belde altijd direct het UMC (die is daar toch gespecialiseerd in) en die zeiden altijd dat k t kon afwachten, als het terug kwam moest ik komen als het wegbleef was het oke... Gelukkig was het bijna altijd dat laatst.:) Heb nog nooit een embolisatie gehad, en het kwam altijd als ik teveel had gedaan.
BeantwoordenVerwijderensterkte ermee!
xxx Tamara
Hoi Sanne
BeantwoordenVerwijderenWat schrikken is dat hè? Ik heb altijd in de winter longbloedingen, na inspanningen. Ik spuug altijd in een glaasje, is het puur rood bloed zonder slijm, en meer dan een flinke bodem, dan bel ik het AZU (dienstdoend longarts, die wil altijd weten hoeveel t is, en in n glaasje kun je dat goed inschatten). Als t meteen stopt, hoeft er niets te gebeuren, maar komt t terug en blijft t felrood dan ga ik met de ambulance naar het AZU. Voor de zekerheid. Soms krijg ik medicatie om de bloeding sneller te stoppen, en wat zuurstof is soms ook even lekker.
Ik heb één keer een embolisatie gehad, maar daar heb ik niet veel aan gehad. Heb nog evenveel longbloedingen.
Hoop dat het is gestopt bij jou, en dat je je beter voelt. T hoort er echt gewoon bij, alleen is het wel vervelend.
groetjes!
Hoi Sanne, toch goed dat ze het zekere voor het onzekere nemen en je even daar houden!!! Wat Petra vertelt dat 'het er gewoon bij hoort' hoeft niet voor iedere CF -er zo te zijn. Kop op en groetjes van Claudia D.
BeantwoordenVerwijderenHey
BeantwoordenVerwijderenJij hebt veel geluk gehad mijn vriendin is gisteren avond overleden aan een longbloeding. Ze was 22 jaar oud mogen worden. ...