Over mij

Mijn foto
Ik ben Sanne, 27 jaar en ik heb CF. Ook heb ik een broertje met CF. Ik ben onder behandeling in het Erasmus MC in Rotterdam. Ik werk 24 uur per week bij Albert Heijn als caissière. In mijn vrije tijd vind ik het leuk om te shoppen en op stap te gaan met vriendinnen/vrienden. Ik heb een relatie met Marco sinds 04-09-2011

donderdag 28 oktober 2010

Heftige dag

Als eerste wil ik jullie bedanken voor de lieve reacties van gistere! :) Echt super lief!

Met mij gaat het prima, geen longbloeding meer gehad. Nog even wachten op groen licht van de dokter en dan lekker naar huis!

Gistere was een hele rare dag. Ik was al vroeg wakker, had maar kort geslapen. Dat mijn buurman ernstig ziek was, had ik wel gemerkt. Hij kon niks zelfstandig en maakte soms akelige geluiden. Ik hoorde iedereen zeggen dat hij misschien naar IC moest, maar dat ze eerst een CT scan wilde maken. Net na de middag maakte hij een heel raar geluid, ik schrok ervan, maar dacht er verders niks van. Ik zat lekker achter mijn laptop toen ze de controlens kwamen doen. De verpleegster werd rood en trok met een ruk het gordijn dicht, maar die bleef ergens achter hangen, zodat ik mijn buurman nog kon zien. Hup aan de andere kant ging ook het gordijn dicht. Toen liep ze weg. Er kwam een andere verpleegster en die was binnen no-time ook buiten. Toen ging alles heel snel, dokters binnen en buiten. En ik hoorde alleen; Dit is niet goed. Hartstilstand. Wat? dacht ik, mijn buurman dood? En ik heb niks gemerkt? Misschien had ik het kunnen voorkomen? Allemaal vragen schoten er door mijn hoofd. Toen kwam de verpleging naar mij en voelde me totaal niet lekker en begin van de schrik te huilen. Ik werd uit de kamer begeleid en tijdelijk even mijn oude buurman van de vorige opname weggezet.. Ze hebben me net zn 3e rustig gekregen.. Wat er daarna allemaal is gebeurd weet ik niet. In ieder geval mocht ik rond half 8 terug naar mijn kamer en heb ik 5uur lang bij mijn buurman op zn bed gezeten. Het was wel heel gezellig en hebben veel gelachen.. Toen ik mijn kamer inkwam, voelde het heel gek.. Nog moet ik er steeds aandenken. Ik heb wel goede gesprekken gehad met de verpleeging dat ik er echt niks aan kon doen en dat het niet mijn schuld was! Die gedachten hou ik nu maar vast! Zo gek, hij had nog een CT scan gehad en was daar net een half uur van terug en dan ineens dood..Dat vind ik zo gek. Ook komen er telkens beelden van mijn opa voorbij, die is begin dit jaar overleden..Heel gek allemaal..
Gistere avond ben ik als een blok in slaap gevallen. Ik was erg moe van alles en de nacht ervoor had ik ook nauwelijks geslapen!

Het volgende berichtje hopelijk vanuit thuis!

Liefs xx

3 opmerkingen:

  1. Jeetje wat is dat schrikken!
    Sterkte meid!

    Xx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ha meid,
    Oei, dat is heftig om mee te maken zeg! Kan me indenken dat je enorm geschrokken bent! Fijn dat de verpleging je wel goed begeleid heeft!
    Hopelijk gauw naar huis!
    Liefs
    Jorine

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jeetje, dat is niet niks :S. Logisch dat je geschrokken bent, maar ook wel fijn dat je zo goed opgevangen bent. Gelukkig heb je wel goed geslapen.

    Hopelijk het volgende berichtje vanuit thuis!

    Groetjes,
    Judith

    BeantwoordenVerwijderen